سالمندی چیست و سالمند کیست؟
پدیده سالمندی روندی طبیعی است که زمان حیات جنین شروع و تا مرگ ادامه می یابد. عبور از
مرز ۶۰ سالگی در ایران و در کشورهای اروپایی از ۶۵ سال به بالا سالمند محسوب میشود.
سالمندی یکی از مراحل رشد انسان است که با پشت سر گذاشته جوانی و میانسالی فرا می رسد.
این مسئله ممکن است بسیاری از افراد را ناراحت کند اما آمادگی و برنامه ریزی برای این
دوران می تواند احساس کفایت، رضایتمندی و شادکامی را برای فرد سالمند بوجود آورد.
سازمان بهداشت جهانی جمعیت سالمندان را به سه گروه تقسیم میکند :
سالمند جوان:
۷۴-۶۰ این افراداز نظر جسمی و روانی نسبتا فعالند و اگر به آنها فرصت داده شود می توانند از
نظر اقتصادی مانند افراد میانسال مولد باشند .
سالمند :
این افراد در سنین ۹۰-۷۵ سالگی هستند.
سالمند پیر :
این افراد در سنین بالای ۹۰ سالگی هستند.
نکته: سالمندان گروه ۲و۳ نیاز به مراقبتهای ویژه دارند ، از نظر جسمی شکننده و مبتلا
به اختلات بینایی و شنوایی و حرکتی و اختلالات روانی هستند .
سالخوردگی جمعیت:
سالخوردگی جمعیت عبارتست از مرحله ای که طی آن افراد سالمند نسبت بیشتری از کل جمعیت را
به خود اختصاص میدهد . کاهش میزان باروری کلی از یک سو و کاهش مرگ و افزایش امید به
زندگی از سوی دیگر موجب شده که ساختار سنی جمعیت از گروههای سنی جوانتر به پیر تر تغییر
یابد.
سالمند آسیب پذیر:
هرچند تمام سالمندان نیازمند توجه خاص هستند اما برخی از سالمندان آسیب پذیر تر بوده و نیاز به
توجه ویژه دارند از جمله :
۱- زنان سالمند ۲- سالمندان پیر
۳- سالمندان روستایی ۴ - سالمندان حاشیه شهر
۵- سالمندانی که در موسسات نگهداری میشوند
نیازهای سالمندان :
مهمترین نیاز سالمندان کشور ما ، نیاز مالی و پس از آن بهداشت و درمان میباشد .
به یاد داشته باشیم که تامین نیازهای سالمندان گام اول است. اگر سالخوردگی جمعیت همراه با
حضور و مشارکت فعال سالمندان نباشد، از کار افتادن چرخ های تولید و اقتصاد رابه دنبال خواهد
داشت.
منبع : - مقصودنیا ، تحقیقات سالمندی ، دانشگاه علوم بهزیستی